6. kwietnia 2011 odbyła się w naszej szkole impreza pod hasłem "Dzień Wiosny w Europie". Uczestniczyliśmy w IV Międzyklasowym Turnieju Wiedzy o Unii Europejskiej oraz zobaczyliśmy część artystyczną  więcej...

DARY SERCA

         4 GRUDNIA 2010 siedmioro uczniów z naszego Ośrodka pod opieką pedagoga szkolnego p. mgr Anny Staszewskiej uczestniczyło w mikołajkowym spotkaniu w Baranowie.  Podczas tej uroczystości przekazywano dzieciom osieroconym i niepełnosprawnym „dary serca” w postaci sprzętu rehabilitacyjnego, który ułatwia naukę, start życiowy oraz zawodowy. Już po raz trzydziesty w sposób uroczysty wręczono „dary serca” wychowankom ośrodków i osobom niepełnosprawnym. Akcja ta jest kontynuacją ogólnopolskiej sztafety otwartych serc oraz okazją do spotkania Ludzi Dobrej Woli. Nasi uczniowie otrzymali: 3 wózki inwalidzkie, robot wieloczynnościowy, maszynę do szycia, sokowirówkę, robot kuchenny. Cała impreza przebiegała w przemiłej atmosferze. Wszystko to było możliwe dzięki ofiarności Stowarzyszenia Pomocy Mieszkaniowej dla Sierot, jego prezesowi p. Witoldowi Bońkowskiemu i p. Dyrektor Biura Stowarzyszenia – Barbarze Dickert.

Zdjęcia:http://sosw.edupage.org/photos/?gallery=38&photo=album

W piątek, 4 listopada 2010r. w Sali kina Miejskiego Domu Kultury odbyła się uroczystość organizowana przez Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. Janusza Korczaka w Wągrowcu. Społeczność szkolna obchodziła coroczne święto – Dzień Patrona, połączone w tym roku z uroczystością 45 – lecia szkolnictwa specjalnego w Wągrowcu. W uroczystości oprócz uczniów i nauczycieli wzięli udział zaproszeni Goście: Ksiądz kanonik Andrzej Rygielski, przedstawiciele władz powiatowych i miejskich, emerytowani nauczyciele i pracownicy szkolnictwa specjalnego, przedstawiciele instytucji działających na rzecz dziecka i rodziny, dyrektorzy szkół, rodzice uczniów. Przy pomocy prezentacji multimedialnej przedstawiono rys historyczny szkolnictwa specjalnego w Wągrowcu, w tym historię i dorobek specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego.

Pierwszą klasę specjalną w Wągrowcu utworzono przy Szkole Podstawowej nr 3 we wrześniu 1965r. z inicjatywy Inspektora Oświaty i Wychowania pani mgr Teresy Banaszak oraz ówczesnego kierownika tej placówki p. Władysławy Koralewskiej. Wychowawcą tej klasy została p. Teresa Cichocka, która po pół roku poszła na urlop a klasę objęła po niej p. Anna Jarzyńska. W roku następnym tj. 1966/67 były już 2 oddziały specjalne pod opieką p. Anny Jarzyńskiej i p. Elżbiety Markiewicz.

Od września 1967 klasy specjalne przeniesiono ze Szkoły Podstawowej Nr 3 do starego budynku Szkoły Podstawowej Nr 2 w Wągrowcu przy ul. Janowieckiej 22. W tym budynku w roku szkolnym 1967/68 pobierały naukę dzieci czterech klas w trzech oddziałach, których opiekunami byli: Anna Jarzyńska, Zdzisław Nowak, i Elżbieta Markiewicz.

W okresie od września 1967 do czerwca 1981 w klasach specjalnych przy Szkole Podstawowej Nr 2 w Wągrowcu uczyli poza wymienionymi już następujący nauczyciele: Zenon Chełminiak, Teresa Cichocka, Bogdan Wujek, Czesław Kędziora, Elżbieta Wzięch, Bożena Futro, Maria Kusz, Maria Balcerowicz, Irena Nowak, Teresa Konieczna, Wanda Sandurska, Janina Brudz, Wanda Lehman, Elżbieta Lewandowska, Halina Gruszka, Krystyna Weber.

Od września 1981r. decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania w Pile klasy specjalne oddzielono od Szkoły podstawowej Nr2 tworząc samodzielną Szkołę Podstawową Nr 5 przy ul. Janowieckiej 22. Dyrektorem szkoły został mgr Zdzisław Nowak.

Do lipca 1984r. dziećmi specjalnej troski na terenie miasta Wągrowca zajmowała się Szkoła Podstawowa Nr5 przy ul. Janowieckiej 22 oraz Państwowy Dom Dziecka przy ul. Kolejowej 7. Decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania w Pile na bazie wymienionych placówek został utworzony od 1 sierpnia 1984r. Ośrodek Szkolno-Wychowawczy. Dyrektorem Ośrodka została p. mgr Teresa Banaszak, obowiązki dyrektora szkoły pełnił mgr Zdzisław Nowak a kierownikiem internatu OSW został dotychczasowy dyrektor Państwowego Domu Dziecka mgr Albin Kadow. OSW zaczął swoje funkcjonowanie od 1 września 1984r.

Podczas uroczystości pierwsi nauczyciele klas specjalnych uczący w latach 1965-67 tj: pani Anna Jarzyńska, pani Elżbieta Markiewicz oraz pan Zdzisław Nowak otrzymali od całej społeczności szkolnej z rąk obecnej dyrektor Ośrodka pani Barbary Balcerzak wyrazy szacunku i uznania. Dzieci wręczyły bukiety kwiatów. Goście zabierając głos wyrażali swoje uznanie i ciepłe słowa pod adresem placówki, były gratulacje i życzenia dalszych sukcesów i rozwoju.

Podczas uroczystości odbyło się pasowanie na ucznia oraz ślubowanie na sztandar. Uczniowie przedstawili część artystyczną pt. „ Bajka o Łaciatym Słoniu” . Przedstawienie przygotowały panie nauczycielki uczące w szkole podstawowej oraz w gimnazjum dla uczniów z niepełnosprawnością umysłową w stopniu umiarkowanym i znacznym ( na co dzień uczące te klasy w Domu Katechetycznym ): mgr Danuta Stoll, mgr Agnieszka Należyta, mgr Kamila Głów, mgr Iwona Sobczak, mgr Renata Szumlicz, mgr Ewa Kamieniecka Cyranek, mgr Marzena Musiał.

W galerii MDK goście mogli zwiedzić wystawę historyczną oraz dorobku szkoły.

Na koniec uroczystości wszyscy udali się na poczęstunek, aby skosztować tort jubileuszowy.

W dniu 1.06.2010r. dzieci z okazji swego święta wybrały się do kina na film pt: ”Robaczki”. Wszystkim uczestnikom i tym małym i tym dużym bardzo się film podobał. Po powrocie do szkoły na dzieci czekały jeszcze większe atrakcje. Odwiedzili nas wolontariusze z Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych  nr. 1 w  Wągrowcu  wraz ze swoją  opiekunką panią Urszulą  Francuziak.

Młodzież przygotowała wiele atrakcyjnych zajęć i zabaw między innymi malowanie twarzy, rysowanie i kolorowanie ulubionych postaci z bajek, zabawy i gry edukacyjne.  Wszyscy uczestnicy super się bawili...

Chcemy podziękować w imieniu dzieci i nauczycieli: wolontariuszom oraz pani  Urszuli Francuziak za wkład i zaangażowanie w przygotowaniu tego przedsięwzięcia. Życzymy dzieciom jak najwięcej spotkań z Wami droga młodzieży. Dziękujemy raz jeszcze!|

(foto - odwiedź galerię)

Renata Szumlicz i Iwona Sobczak

26.maja 2010 roku w Ośrodku Edukacji Leśnej w Wągrowcu odbył się konkurs międzyszkolny „III Wągrowieckie Spotkanie z Przyrodą”   więcej ...

dotyczący Projektu Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 kwietnia 2010w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach - skutkującego likwidacją specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, szczególnie w zakresie:

1. § 23 niniejszego Projektu Rozporządzenia, pomijającego zapis dotyczący sprawowania opieki przez specjalne ośrodki szkolno- wychowawcze nad dziećmi i młodzieżą upośledzoną umysłowo w stopniu lekkim, co w konsekwencji skutkować będzie likwidacją specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych                                          
2.   2. § 27 pkt 2 Projektu Rozporządzenia zobowiązującego specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze do wsparcia nauczycieli szkół ogólnodostępnych. 

Uzasadnienie:

Zagrożenia jakie widzimy w związku z wprowadzaniem zmian w kształceniu uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi:

1.  W szkole ogólnodostępnej, która z racji swojej działalności głównie dydaktycznej, nastawionej na osiąganie jak najlepszych wyników, nie będą dostrzegane potrzeby dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Dzieci te traktowane tam będą marginalnie, bez właściwej troski, skazane na brak sukcesów.  Nie jest to bowiem możliwe przy licznych klasach nastawionych w swej pracy na sukces dzieci tzw. normalnych.
2. Upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim nie polega wyłącznie na obniżonych możliwościach intelektualnych dziecka. Wiążą się z tym

 również często zaburzenia zachowania, przejawy niedostosowania społecznego, trudności w funkcjonowaniu emocjonalnym. Dzieci te wymagają dużej pomocy psychologiczno-pedagogicznej ze strony pedagoga i psychologa szkolnego. Specjalne ośrodki zatrudniają na etatach takich pedagogów. W ilu szkołach masowych pracują pedagodzy i psycholodzy szkolni? Jeżeli tak, to przecież  nie zajmują się oni tylko dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych.

1. Indywidualizacja procesu dydaktycznego i wychowawczego, która jest w ośrodkach podstawową regułą, sprzyja rozwijaniu i ukierunkowywaniu zainteresowań i talentów uczniów oraz daje możliwość osiągania sukcesów w różnych dziedzinach życia. Samo przebywanie w grupie rówieśniczej o podobnych możliwościach rozwojowych wpływa pozytywnie na poczucie pewności siebie u dzieci, daje im szanse na osiąganie sukcesów. Sukcesów tych nie będą mieli szans osiągać  w środowisku pełnosprawnych rówieśników. Na przykładzie własnych uczniów możemy powiedzieć, że nasz ośrodek daję im szanse spełnienia, biorą liczny udział w różnego rodzaju konkursach, przeglądach artystycznych, zawodach sportowych. Jesteśmy przekonani, że w tzw. normalnych szkołach byłoby to zupełnie niemożliwe.
2. Struktura specjalnego ośrodka szkolno - wychowawczego pozwala na płynną kontynuację nauki na wszystkich poziomach edukacyjnych. Dostosowanie metod, dodatkowe wsparcie, funkcja rewalidacyjna placówki pozwala na osiągnięcie sukcesu absolwentowi naszej szkoły.
3. Uczniowie i wychowankowie naszego ośrodka otrzymują dużo więcej niż tylko edukację. Dziecko „nie ginie” na tle innych. Jego potrzeby są widziane kompleksowo. Trzeba pamiętać, że w przeważającej większości uczniowie nasi  pochodzą z rodzin o niskim statusie społecznym i materialnym. Ośrodki szkolno-wychowawcze  zabezpieczają  im dużo potrzeb bytowych, socjalnych. Uczniowie znajdują u nas  pomoc w rozwiązywaniu indywidualnych problemów rodzinnych, osobistych. A trzeba pamiętać, ze każde dziecko niepełnosprawne niesie ze sobą inne problemy, których rodzina często nie rozwiązuje. Nasi pedagodzy, nauczyciele, wychowawcy znajdują czas, środki i siły, aby tym dzieciom na bieżąco nieść pomoc. Proszę powiedzieć, kto to zrobi dla tych dzieci w szkołach masowych???
4.  W szkołach ogólnodostępnych brak jest profesjonalnie przygotowanej i doświadczonej kadry pedagogicznej, umiejącej reagować na specyficzne zachowania uczniów związane z zaburzeniami emocji i zachowania, zachowania agresywne, destrukcyjne, ataki epilepsji, itp… Każdy SOSW dysponuje taką kadrą, dysponuje ponadto odpowiednia bazą i wyposażeniem w odpowiedni sprzęt i pomoce dydaktyczne.
5. W specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych działalność dydaktyczna, wychowawcza i opiekuńcza jest nakierowana w całości i wyłącznie na dzieci niepełnosprawne. To one wszystkie są podmiotem pracy  wszystkich pracowników pedagogicznych i administracyjno-obsługowych. Dla nich występujemy o środki na realizację programów i projektów. Dla nich podejmujemy się organizacji turnusów rehabilitacyjnych, wycieczek. Nasze starania zmierzają do tego, aby dzieci korzystały z wymienionych  form  bezpłatnie. Współpracujemy z PFRON, PCPR, Fundacjami, Stowarzyszeniami i innymi instytucjami działającymi na rzecz dziecka i rodziny. Dzięki temu dzieci i młodzież naszego ośrodka znajduje u nas nie tylko właściwe kształcenie, ale i  wszechstronną opiekę i pomoc, która przekłada się na osiąganie przez nich właściwego przygotowania i miejsca w społeczeństwie.
6. Ci rodzice, którzy powierzyli już nam swoje dzieci żałują często, że nie zrobili tego wcześniej. Nie należy pozbawiać rodziców wyboru pomiędzy szkołą masową a specjalnym ośrodkiem szkolno-wychowawczym. Dlatego postulujemy o utrzymanie przynajmniej dotychczasowego stanu rzeczy. Pozwólmy ośrodkom na własny rozwój i prawo bytu. Dysponują bowiem bardzo dużym doświadczeniem i dorobkiem. Trafiają do nas uczniowie zaniedbani pod względem potrzeb edukacyjnych, w takiej placówce jak nasza znajdują fachową pomoc i właściwe wsparcie.
7. Trudno nam wszystkim wyobrazić sobie realizację zadań zawartych w           § 27 Projektu rozporządzenia. Na jakich zasadach ma wyglądać współpraca ze szkołami ogólnodostępnymi w zakresie diagnozowania i rozwiązywania problemów dydaktyczno-wychowawczych uczniów niepełnosprawnych uczęszczających do tych szkół?? Podobnie trudne wydaje się prowadzenie działań edukacyjnych i profilaktyczno-wychowawczych w środowisku lokalnym. Czy ośrodki mają pełnić podobną rolę jak poradnie psychologiczno-pedagogiczne?

Stawiamy zatem pytanie:

Czy liczy się jeszcze człowiek i jego potrzeby?  

                                                Czy błędne decyzje podjęte obecnie nie zaważą źle na jakości kształcenia ogólnego?

Kto tak naprawdę skorzysta na zmianach? Bo chyba nie niepełnosprawny uczeń i jego rodzic?

Dyrektor, Nauczyciele i Pracownicy

SOSW w Wągrowcu